پاتیل ذوب ریزی

پاتیل های استفاده شونده در کارخانه جات و صنایع بیشتر به شکل مخروط یا به شکل استوانه های عمودی هستند. ساخت پاتیل های حمل مذاب به شکل مخروط دو مزیت دارد. اولین مزیت این است که استحکام پوسته را بیشتر می‌کند . مزیت دوم به برداشتن پوشش نسوز پاتیل کمک می‌کند.

رایج‌ترین شکل پاتیل که در صنایع مختلف مخصوصا در کارخانه جات ذوب فلز استفاده می‌شود ، به شکل استوانه های عمودی است. اکثر این پاتیل‌ها ظرفیت زیادی دارند و می‌توانند بالای 100 تن فلز مذاب را حمل کنند. این پاتیل های بزرگ را پاتیل های اژدر می‌نامند. در کارخانه‌جات ذوب فلز این پاتیل ها توسط ماشین های بزرگ، جرثقیل های سقفی و یا واگن و ریل های مخصوص حمل می‌شوند و از قسمتی از کارخانه به قسمت دیگری از کارخانه انتقال می‌یابند .

برای انتقال مذاب های فلزی که دمای ذوب خیلی بالایی دارند از پاتیل های مخصوصی استفاده می‌شود. این پاتیل ها دارای روکش و پوشش نسوز اند. اگر فلز مذاب به بدنه پاتیل به طور مستقیم برخورد کند باعث می‌شود بدنه‌ی پاتیل خیلی سریع ذوب شود. روکش‌های نسوز از ذوب شدن بدنه‌ ی پاتیل جلوگیری می‌کنند .
برای ساخت روکش های نسوز از آجر های نسوز استفاده می‌شد که امروزه بتن‌ های نسوز جایگزین این آجر های نسوز شده‌ اند .

برخی از پاتیل های انتقال مذاب های فلزی، در دارند و برخی در ندارند. درهای پاتیل‌های ریخته‌گری معمولا گنبدی شکل اند. در برای پاتیل کمک می‌کند که گرمای تابشی مذاب را در خود نگه دارد و دیرتر مذاب سرد شود. پاتیل های کوچک معمولا در ندارند و ممکن است به‌جای در از پتوی سرامیکی بر روی آن ها استفاده کنند .